کتاب مهیای رقصی در برف

جایی که فکر می‌کنیم فقط داستان‌های سیاهی وجود دارد، زگوستووا تصویرهایی از عشق، هنر و دوستی در میان این سختی‌ها را به تصویر می‌کشد. زنانی که حتی در شرایط سخت هم شعر می‌سرایند، قصه می‌خوانند و به یاد هم می‌آورند. هنر در این شرایط وحشتناک به آن‌ها امید و انسانیت بخشیده است.

از نظر سبک، این مجموعه مصاحبه‌ها را می‌توان به تاریخ‌های شفاهی «سوتلانا الکسیویچ» ، برنده‌ی جایزه نوبل سال 2015 ، نزدیک دانست. هر دو نویسنده به نحوی از گذشته‌ی تاریک شوروی برای روایت قصه‌هایی انسانی و پر از امید استفاده می‌کنند.

در مجموع، «مهیای رقص در برف» یک اثر هنری است که با ویژگی‌های خاص خود، به تاریخ سیاه شوروی نگاه می‌کند ولی در همان زمان، به قدرت بی‌نهایت انسان در مواجهه با سختی‌ها اشاره دارد.