کتاب تاریخ نقد جدید جلد اول

رنه ولک، به عنوان منتقد و مورخ برجسته ادبی، با بررسی تحول نقد ادبی از عصر روشنگری به عصر مدرن، پروژه‌ای بلندپروازانه را در این مجموعه آغاز می‌کند. در جلد 1، او اواخر قرن هجدهم را مورد بررسی قرار می‌دهد، زمانی که با تغییرات فرهنگی قابل توجهی مانند ظهور رمانتیسم و واکنش به عقل‌گرایی روشنگری مشخص می‌شود. ولک استدلال می‌کند که این دوره زمینه‌ساز بسیاری از ایده‌هایی است که همچنان بر نقد ادبی تأثیر می‌گذارند. کتاب حول محور منتقدان و جنبش‌های اصلی سازماندهی شده و تحلیلی عمیق از چهره‌هایی مانند ادموند برک، دنی دیدرو و یوهان گوتفرید هردر ارائه می‌دهد. ولک بررسی می‌کند که چگونه این متفکران به درک نوظهور زیبایی‌شناسی، سلیقه و نقش ادبیات در جامعه کمک کردند. او گذار از ایده‌آل‌های نئوکلاسیک، که بر نظم، تعادل و عقل تأکید داشتند، به انگیزه‌های احساسی‌تر و تخیلی‌تر رمانتیسم را مورد بررسی قرار می‌دهد.