کتاب بنیان های آموزش موسیقی

 روش «ادگار ویلمز» در زمینه آموزش موسیقی دارای ویژگی هایی است که عبارتند از: آموزش موسیقی راهی برای شکوفایی انسان باشد و تمامی افراد مستعد و غیرمستعد امکان بهره مندی از آن را بیابند؛ نخستین گام ها از ارزش بی کرانی برخوردارند و عمل موسیقیایی بر هر گونه نظریه پردازی ذهنی مقدم است. وی در این کتاب دو مفهوم مبانی و بنیان را در برابر نخستین تلاش های مربی برای جهت دادن به فعالیت های موسیقایی کودک تعریف کرده است.

 منظور از مبانی، الفبای آموزش موسیقی بدون در نظر گرفتن ارزش روانشناسانه است، در حالی که مفهوم بنیان ها پرورش موسیقیایی را مدنظر قرار می دهد و اصول بنیادی را دنبال می کند. وی مباحث موسیقی را در زمینه آموزش موسیقی بررسی کرده است، که برخی از آنها عبارتند از: آوازها؛ گوش موسیقیایی، تاثیرات شنیداری، ملودی، حافظه موسیقایی، آموزش موسیقی و ساز، تکنیک سازی، تاثیرات درمانی موسیقی و اصول روانشناسی قیاسی.