کتاب در تو در تو

اما آلن رب گریه با هنر ویژه اش در نوشته ماموریت این سرباز را به ماموریت خواننده تبدیل میکند و خواننده را در آن شهر به راه می اندازد.شهری خاکستری با آدم ها،کوچه ها،خیابان های خاکستری.دراین رمان هیچ کس نامی ندارد و حتی هیچ چیز دارای نامی مشخص نیست.خواننده در این شهر خستگی و رنج های سرباز را به خود نسبت میدهد و آلن رب گری تو در تویی را به خاننده میفهماند.

در رمان «در هزار تو» یا «در تو در تو» آلن رب گری یه با بازی کلامی و فضا سازی و کم رنگ کردن داستان روایت را پیش می برد. استراتژی افراطی و غیر متغارف اطلاع ندادن، عینی گرایی صرف در همه متن، فقدان هویت فردی و حتی نداشتن نام و خاطره شخصیت ها نیز از دیگر مشخصه های اثر است. رمان دارای جزئیات فراتر از رمان های دیگر است ولی نه در خدمت زمینه چینی برای داستان(کدام داستان؟) و نه همچون رمان های مدرنیستی در ترکیب با کنش های خاطره ها و تداعی ها، جزئیات و نقش کارکردی شان گاه چنان فراموش می شود که گویی هدف اصلی رمان توجه به همین جزییات است و بس(آشنایی زدایی).