مجموعه بانو در آینه (A Hounted House) با بیست و دو داستان تمام داستان‌هاى کوتاه وولف را دربرمى‌گیرد که تعدادى از آنها در اولین مجموعه داستانى‌اش با عنوان «دوشنبه یا سه شنبه» در زمان حیات خود نویسنده به چاپ رسید و برخى دیگر در کتاب کوچکى با نام«خانه‌ى اشباح» که توسط لئونارد وولف پس از مرگ ویرجینیا منتشر شد و یک کتاب دیگر نیز توسط انتشارات پنگوئن (ویرجینیا وولف، داستان‌هاى کوتاه برگزیده) که در 1993 به چاپ رسید و شامل چهار قصه‌اى مى‌شد که لئونارد وولف آنها را از مجموعه‌ى خود حذف کرده بود با این استدلال که مى‌دانست اگر ویرجینیا زنده بود نمى‌خواست آنها منتشر شوند.
اما این داستان‌ها کاملا بیانگر دلبستگى و باور وولف به ضمیر ناخودآگاه و یا به تعبیرى «جریان سیال ذهن‌اند.» تخیل در این داستان‌ها حضورى پر رنگ دارد، تخیلى که به وضوح براى وولف نقشى اساسى داشته، او که شیفته‌ى ادبیات و کتاب بوده، به‌طورى که خود در خاطراتش مى‌گوید «اگر این بارقه‌ى تخیل و دلبستگى به کتاب نبود من زنى کاملا عادى بودم.» زنى که شاید بتوان گفت نوشتن دلیل زنده ماندنش بود. «اکنون مى‌توانم بنویسم، بنویسم و بنویسم. شادى ناب در جهان همین است.» داستان‌هاى کوتاه وولف نماینده‌ى بارز جریان سیال هوشیارى و خودآگاه و زندگى درونى هستى‌اند. زبانى که وولف در داستان‌هاى کوتاهش به کار مى‌برد بسیار شاعرانه است، زبانى که به مضمون نیز حال و هوایى شاعرانه مى‌داد و در دوران خود او، به عنوان زبان غنایى، نکوهیده بود. اى.ام.فورستر، نویسنده و منتقد هم‌عصر ویرجینیا مى‌گفت که آثار وولف نه تنها پایانى شاعرانه که همواره آغازى شاعرانه دارند و به همین خاطر به موقعیت تغزلى خود دست مى‌یابند (که از نظر فورستر این امتیاز نبود). اما وقتى همین زبان شاعرانه با تخیل وولف و خلاقیت ناخودآگاه درمى‌آمیزد به داستان‌هایى بدل مى‌شود که در نوع خود اگر نخواهیم بگوییم بى‌نظیر اما بى‌تردید کم‌نظیرند و منتقدین امروز نیز در بررسى آثار وولف براى داستان‌هاى کوتاه او به‌عنوان طرح‌هاى اولیه‌ى رمان‌هایش ارزشى خاص قائلند چرا که به مدد این داستان‌ها مى‌توان به دنیاى پیچیده‌ى نویسنده‌اى راه یافت که پس از گذشت 66 سال از مرگش (1941) آثارش همچنان پرخواننده‌اند و منتقدین به دنبال گشودن رمز و رازهاى آنها.
آدلاین ویرجینیا وولف (Adeline Virginia Woolf) بانوی رمان‌نویس، مقاله‌نویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که آثار برجسته‌ای چون خانم دالووی ۱۹۲۵، به سوی فانوس دریایی ۱۹۲۷ و اتاقی از آن خود 1929 را به رشته تحریر درآورده است.
ویرجینیا وولف نویسنده رمان‌های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است.
در بخشی از کتاب بانو در آینه می‌خوانیم:
هر ساعت که بیدار مى‌شدى، درى بسته مى‌شد. آنها از اتاقى به اتاق دیگر مى‌رفتند، دست در دست هم، این طرف چیزى را جا به جا مى‌کردند، آن طرف درى را باز مى‌کردند، تا یقین کنند، زوج شبح وار.
زن گفت «اینجا رهایش کردیم.» و مرد افزود «اما اینجا نیز.» زن زمزمه کرد «بالاى پله‌هاست»، مرد به نجوا گفت «و در باغ.» گفتند «آرام باشیم»، «وگرنه بیدارشان مى‌کنیم.»
فهرست مطالب کتاب
پیش‌گفتار
لکه‌ى روى دیوار
باغ‌هاى کیو
رمان نانوشته
اشیاء جامد
خانه اشباح
دوشنبه یا سه‌شنبه
گروه نوازندگان
آبى و سبز
در باغ میوه
نگاهى به کالجى زنانه
بانو در آینه: یک تصویر
مهمانى شکار
دوشس و جواهرفروش
مردى که همنوعان خود را دوست داشت
لباس نو
لحظه‌هاى هستى
ارثیه
با هم و جدا از هم
نورافکن
خطابه
لاپین و لاپینوا
انجمن
ویرجینیا وولف و جهان مدرن
ثبت نظر