کتاب گربه های آدمخوار

"موراکامی" داستان هایش را با روندی واقع گرایانه آغاز می کند. اما دیری نمی پاید که با پیش رفتن قصه، این فضای رئال، با مالیخولیای مخصوص نویسنده مسموم می شود و به سمت نوشته ی سورئال می رود. شخصیت های کتاب "گربه های آدمخوار"، با وجود برخوردار بودن از نام و نشان ژاپنی، خلق و خویی جهانی دارند و نشانگر قصه ی افرادی هستند که می توانند در هر ملیت و فرهنگی مشاهده شوند. تمام آن ها در مرز میان واقعیت و خیال قدم بر می دارند و گویی محکوم هستند که هرگز این فضا را ترک نکنند.
علاوه بر داستان "گربه های آدمخوار" ، قصه های "پروانه ی شب تاب"، "اتفاق، اتفاق، اتفاق"، "خرچنگ ها"، "تونی تاکیتانی" و "نفر هفتم" داستان های دیگری هستند که "هاروکی موراکامی" با ظرافت تمام آنان را پردازش کرده است. در ابتدای خواندن اثر، ممکن است ارتباط محسوسی میان قصه ها به چشم نیاید؛ اما در انتهای خوانش مجموعه، این شبکه ی عظیم و ظریف از جزییات مد نظر نویسنده، واقعیت خود را می نمایاند و مشخص می شود که این قاب عکس بزرگ در واقع پازلی است که هر داستان گوشه ای از آن را منعکس کرده و با پایان یافتن مجموعه، این تصویر بزرگ با قامت تاریک مرگ که بر آن سایه انداخته، خودنمایی می کند.