کتاب سقوط

اگر آلارکون قصه ای نه بیگانه با مطایبه می نویسد، گوستابو آدولفو بکر، اثری بین واقعیت و غیر واقعیت در نوسان است و فضایی از موسیقی پری وار شگرف می آفریند عرضه می کند. اگر امیلیا پارادو باثان و کلارین به ناتورالیسم توجه دارند، گونثالث از طنز دوری نمی گزیند. اگر روسینیول رئالیست با مهارت نقاشان به توصیف تلخی زندگی های فردی می پردازد، آنتونیو اسپینا، بلاسکو ایبانیث، خوسه ماریا ده کینتو،کارلوس لاررا و آلونسو لرما پروایی ندارند که مستقیما به معضل های اجتماعی روی بیاورند.
همین تعدد نویسندگان با سبک های متفاوت به خواننده مجال می دهد تا که علاوه بر آشنایی نسبت به قلم نویسندگان اروپایی، در یک کتاب فشرده در قالب مجموعه داستان، با روایت های مجوز و بسی هیجان انگیز مواجه شود و در آخر بتواند نثر مولفین آنها را با یکدیگر مقایسه نماید.