کتاب فلسفه ی هنر

فلسفه هنر ، که با افلاطون افتتاح شد ، به طور متناقضی با محکومیت "هنرهای زیبا" و شعر آغاز می شود. با این حال ، فلسفه هنر زمانی می تواند بوجود آید که تجربه زیبایی شناسی مسئله ساز شود. همه در حد اندازه هایی در مورد هنر استاندارد و معیارهای مستحکم زیبایی شناسانه اطلاع د ارند اما در مورد هنر بدوی ،گوتیک یا گونه های خام و خود بنیاد که به شکستن هر تعریف متعارفی از زیبایی عادت دارند، فلسفه چه موضع نظری خواهد گرفت؟ اینجا ما با مفهومی از هنر یا اساسا با آثاری طرف هستیم که بدیهیات زیبایی شناسی به ارث رسیده از گذشته را به چالش می کشد. بنابراین «فلسفه ی هنر» وظیفه خود می داند که در مقابل این مقولات جدید موضع گیری خود را ارائه دهد و بتواند صورت بندی کاملی از وضعیتی ارائه دهد که هنر های جدید از آن سر برآورده اند.