کتاب اتاقی از آن خود

اتاقی از آن خود اثری از ویرجینیا وولف (۱۹۴۱-۱۸۸۲) نویسندهٔ فمینیست انگلیسی است. او که در سال‌های بین دو جنگ جهانی از چهره‌های سرشناس محافل ادبی لندن و مهره‌های اصلی انجمن روشنفکری بلومزبری بود، در طول زندگی بارها دچار بیماری روانی شد و سرانجام در سال ۱۹۴۱ با جیب‌هایی پر از سنگ به رودخانه «اوز» در رادمال رفت و به زندگی خود پایان‌داد. سبک نگارش ویژهٔ وولف «جریان سیال ذهن» خوانده می‌شود. کتاب حاضر را که در کلاس‌های آیین نگارش دانشگاهی نیز تدریس می‌شود، شکل‌دهندهٔ جریان نظری فمینیستی و به طور خاص نقد ادبی فمینیستی می‌دانند. موضوع کتاب به طور کلی، زن و داستان و اندیشه‌های نویسنده است.

ویرجینیا وولف نویسندهٔ رمان‌های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان دارد.‌ نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دههٔ ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدیدآورد.‌

علاوه بر اهمیت نگارشی کتاب اتاقی از آن خود، این کتاب ویژگی‌های نثر مدرنیستی را در مقاله‌نویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است.‌ گذشته از این، اتاقی ازآن خود را شکل‌دهندهٔ جریان نظری فمینیستی و به طور خاص، جستار فمینیستی می‌دانند.‌

وولف در مورد مشکل عدم امکان کارکردن برای زنان در مشاغل آکادمیک یا زمینه‌های مرتبط با کلیسا، حقوق و پزشکی بسیار نگاشته است، مشکلی که در آن زمان به دلیل عدم پذیرش زنان در آکسفورد و کمبریج شدت یافته بود.‌ خود او به دانشگاه نرفته بود و از این موضوع که برادران و دوستان مذکرش این امکان را که او محروم بود در اختیار داشتند ابراز تاسف می‌کرد.‌ او معتقد بود حتی در زمینه‌ٔ کاری ادبیات، معمولاً از زنان انتظار می‌رفت که زندگی‌نامهٔ پدران خود را بنویسند یا مکاتبات آنان را ویرایش کنند.‌ وولف معتقد بود که اگر پدرش هنگامی که او نسبتا جوان بود از دنیا نرفته بود، او هرگز نویسنده نشده بود.‌

او همچنین به مسئله‌ٔ برابری زنان با مردان در ازدواج پرداخته است و در رمان به سوی فانوس دریایی به طرز خلاقانه‌ای به نابرابری موجود در ازدواج والدین خود اشاره می‌کند.‌ منتقدان معتقدند شخصیت‌های این رمان بر اساس والدین خود او ساخته و پرداخته شده‌اند.‌